Witam Szynkielowian!

Jest mi niezmiernie miło poinformować, że poszukiwania grobu ś.p. Antoniego Niciejewskiego zakończyły się sukcesem. Pomocne okazało się skierowanie sprawy do Biura Informacji i Poszukiwań PCK. Po kilku miesiącach przyszła odpowiedz wraz z kserokopią niemieckiej ewidencji obozowej. Dziś trudno będzie ustalić dlaczego w nazwisko Antoniego zostało zapisane błędnie ( Mieciejewski ). Możliwe jest, że ktoś źle zrozumiał wypowiadane przez ciężko rannego słowa?! Uzyskane informacje pokrywają się jednak z informacjami uzyskanymi przez Panią Rabikowską od rodziny. Dziś możemy się tylko domyślać przebiegu tragicznych wydarzeń.
Strzelec Antoni Niciejewski został ciężko ranny w okolicach Żychlin - Dobrzelin w samym środku Bitwy nad Bzurą i trafił do zaimprowizowania szpitala polowego Wojska Polskiego w Dobrzelinie obok cukrowni między innymi pod opiekę ś.p. kapitana prof. dok med. Wiktora Degi (  1896 - 1995 ) - późniejszej sławy w dziedzinie ortopedii oraz ś.p. siostry Amaty ( Anastazja Marszałkowskiej ) ze Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety. Sądząc po dacie śmierci ( 16.09.1939 ) szpital był wtedy jeszcze w polskich rękach. Szpital został zajęty przez Niemców 17.09.1939 roku i przemianowany na szpital polskich jeńców wojennych, a komendantem szpitala został Hauptmann Vogt. Ze względu na panujący chaos i szybko zmieniającą się sytuację dokumentacja polskiego szpitala się nie zachowała. Polski personel medyczny przestrzegał "Konwencji Genewskiej" i opiekował się w czasie bitwy nie tylko polskimi żołnierzami, ale także niemieckimi.
Zapraszam do odwiedzin portalu bohaterowie1939 i zapalenia wirtualnego znicza przy karcie Waszego parafianina:
http://www.bohaterowie1939.pl/polegly,niciejewski,antoni,3961.html
Zachęcam również do odwiedzin karty mojego krewnego, gdzie zamieściłem fragment wspomnień prof. dok. med. Wiktora Degi dotyczący pracy w szpitalu polowym w Dobrzelinie:
http://www.bohaterowie1939.pl/polegly,klein,feliks,3547.html
Załączam kserokopie dokumentów otrzymanych z PCK. Oryginały przekażę rodzinie Antoniego za pośrednictwem Pani Bożeny Rabikowskiej.

Pozdrawiam
Wojtek Kożuszek