Na zmartwychwstanie rozmodliły się dzwony,
hymn ich radością w polach, w zórz przestrzeniach wyrasta, a tłum idzie garściami przez zielone zagony zwycięskiego Chrystusa czcić i witać w dnia brzaskach.
Rozwiośniła się radość w sercach młodym i starcom, rozwidniła dusze ciemne i niezbadane głębie: oto dni me nie zgasną, ale wieczności starczą, powstanę Bożym cudem i na wieki żył będę...
Na rezurekcję grają weselem organy, a lud wtórzy im głośnym i radosnym śpiewaniem, bo oto idzie Chrystus, triumfujący, wiośniany – i jawi każdej duszy! Dziś ze mną zmartwychwstaniesz!... Franciszek Surówka
|